czwartek 4, Kwiecień, 2019
Kiedy przyjechałam do Warszawy z dalekiego Białegostoku na spotkanie ze Scottem Jurkiem wiele ludzi pytało mnie ‘chciało ci się przyjeżdżać specjalnie do Warszawy?’ Jak to czy mi się chciało?! Jak często pojawia się okazja, żeby poznać swojego guru, słynnego ultramaratończyka, propagatora diety wegańskiej? To druga wizyta Jurkera w Polsce, przyjechał na promocję książki Północ, wcześniej był tutaj 7 lat temu.
czwartek 21, Marzec, 2019
To druga książka Scotta i jego druga wizyta w Polsce. Widzimy się więc razem w Warszawie we wtorek 26.03 na wspólnym treningu o 10.00, a później o 18.00 na spotkaniu stacjonarnym też w klubie sportowym LAAB Al. Ks. J. Poniatowskiego 1 (zaraz przy PGE Narodowym). Zobaczcie relację z spotkania z ikoną Wegańskiego Ultra z Poznaniu w 2012 roku
sobota 1, Grudzień, 2018
Jesteśmy bandą biegaczy zwariowanych na punkcie sportu i diety roślinnej. Biegamy szybko, wolno, długo, krótko, na zawodach, w parku i dookoła bloku. Są wśród nas weganie i wegetarianie w różnym wieku i na różnym poziomie sportowym. Różnorodność ta jest naszą siłą. Lubimy zdrową rywalizację, ale niedzielni biegacze też się czują z nami świetnie. Chętnie podzielimy się z Tobą doświadczeniami, wiedzą i powitamy jako nowego Vege Runnersa.
czwartek 30, Kwiecień, 2015
Dawno, baaaardzo dawno temu, zanim ruszyła w Polsce akcja Polska Biega, gdy po ulicach przechadzały się dinozaury, aktywność fizyczna zwana bieganiem znana była wszystkim, ale praktykowana jedynie przez nielicznych. Pojawienie się gdziekolwiek, czy to na ulicach miasta, czy na polnych, leśnych ścieżkach w stroju sportowy, wzbudzało wśród gawiedzi duże zainteresowanie. Taka biegnąca osoba uznawana była zawsze za „zawodowca”, stawała się obiektem komentarzy różnego zabarwienia – od zachwytu, poprzez ciekawość aż do drwiny.
poniedziałek 16, Marzec, 2015
Pierwszy raz z biegiem na orientację zetknąłem się ponad 20 lat temu. Jak teraz o tym myślę, to… rany, jaki ja stary już jestem! 🙂 Ekhem, w każdym razie, wszystko zaczęło się na lekcji geografii. Nasz nauczyciel chciał, żebyśmy wzięli udział w turnieju, na którym jedną z konkurencji był właśnie bieg z mapą. Trzeba było się do tego biegu jakoś przygotować i wtedy właśnie pojechałem na moje pierwsze zawody, razem z koleżanką i kolegą. Pamiętam podziw, jaki budzili w nas zawodnicy biegający dużo lepiej od nas i pamiętam ten smak przygody, który towarzyszył mi za każdym razem gdy braliśmy mapę i wyruszaliśmy do lasu. Wiele się od tego czasu zmieniło.
czwartek 9, Październik, 2014
Tekst ten jest niejako uzupełnieniem mojego ostatniego artykułu dotyczącego tai chi (i biegania).
Jest on wynikiem pewnej przygody, która przydarzyła mi się dwie soboty temu. Przygodzie tej było na imię 96 kilometrów. Ale po kolei.
niedziela 21, Wrzesień, 2014
Przedstawiamy podsumowanie Waszych inspiracji/wariacji związanych z Bieganizmem 🙂 Dostaliśmy grafiki, teksty i filmiki. Wszyscy zostali nagrodzeni pakietamu startowymi Biegu Wegańskiego lub gadżetami VegeRunners :). Zapraszamy do dzielenia się inspiracjami nawet bez konkursów 😉
środa 17, Wrzesień, 2014
Północ z 31 grudnia 2013 na 1 stycznia 2014 roku. Porozumiewawczo spoglądam na koleżankę. Obie doskonale wiemy, jakie myśli przelatują nam właśnie przez głowę. Już jakiś czas temu postanowiłyśmy, że dopniemy swego. Uda nam się! Zaparłyśmy się i już nie ma odwrotu. Latem tego roku zdobędziemy Rysy! Ale po kolei… Jeszcze nie tak dawno żyłam o samej kawie i papierosach. Od 13 roku jestem wegetarianką, ale był czas, że moja dieta składała się głównie ze slodyczy i makaronów. Poza tym moja kondycja… hmmm… Ujmę to inaczej – moje sflaczałe ciało, pozbawione JAKIEJKOLWIEK kondycji, ledwo było w stanie przejść dłuższy odcinek drogi, co dopiero mówić o zdobywaniu górskich szczytów.wtorek 18, Marzec, 2014
Był piękny wiosenny poranek pod Przemyślem. Wyszedłem z hotelu zrobić 400-metrówki. Ważny trening w moim planie. Czułem ciężki żołądek przez wczorajszą mięsną kolację. Dwa kilometry roztruchtania i pitstop w krzakach. Ulga, ale częściowa. Walka. 400m w maksymalnym tempie i znowu krzaki. Przepraszam za dosłowność. Sram i rzygam dalej niż widzę. Czuję w ustach wczorajszą kiełbasę. Wracam z podkulonym ogonem. Trening poszedł w diabły.
wtorek 30, Lipiec, 2013
Mam na imię Agata. Moja podróż w poszukiwaniu ‚the missing bean’ czyli brakującego ziarenka zaczęła się rok temu. Chociaż dzisiaj myślę, że tak naprawdę dużo, dużo wcześniej.